Czasy Zygmunta II Augusta to okres rozkwitu działalności mennicy wileńskiej. Już po śmierci Zygmunta Starego sejm uchwalił zamknięcie mennic w Koronie i Prusach, czemu sprzeciwił się m.in. ks. Albrecht czy właśnie miasto Gdańsk. Jak wspomina w Mennicy Gdańskiej Marian Gumowski "pod pretekstem braku monety zdawkowej i zobowiązań wobec personelu, już w 1549 roku zaczął wybijać denary, szelągi, dukaty". W kolejnych latach, wraz z kolejnymi wnioskami, miasto rozpoczęło emisję groszy i patrząc na ilość zachowanych do dziś egzemplarzy, niedużą emisję trojaków.
Pierwszy rocznik.
Późniejsza odmiana z lilijkami pod datą, po bokach herbu Gdańska (kontynuowana również w roku 1558).
Rzadki.
