Rok po rozpoczęciu emisji koronnej monety złotej i srebrnej, bitej w mennicy saskich, August III rozszerza swoją emisję złotych monet. W 1653 roku, wzorem pruskich friedrichsdorów, wprowadza on nominały, których waga i próba nie jest oparta na dukacie. Są to augustdory, których wartość na monetach jest wyrażona w talarach. Od 10, przez 5, po 2.5 talara (odpowiednio podwójny, pojedynczy i pół august d'or).
Najniższy nominał serii, bity tylko w jednym roczniku.
Naturalny, obiegowy egzemplarz. Przytarty relief, ale bez defektów.
Rzadka moneta.
Złoto, średnica 19.6-20.0 mm, waga 3.26 g.
