Polski brakteat z pierwszej ćwierci XIV wieku, określany obecnie (przez B. Paszkiewicza) jako tzw. Mitra prowansalska.
Rzadki.
W dawnym zbiorze określany jako "wiewiórka" (Kopicki 311.co).
Przedstawienie: wgłębne półkole łukiem w górę, obwiedzione 5 płatkami, stojące na dwóch cienkich liniach pionowych.
Srebro, średnica 17.5 mm, waga 0.34 g
