Niedobity w otoku u góry, poza tym ładnie zachowany.
Trzeci typ charakteryzujący się literą S pod koroną, którą przypisuje się Szymonowi de Talentis. Datowany na rok 1399, a jak podkreśla S. Pawlikowski: "duża rzadkość tych numizmatów wskazuje raczej na krótkotrwałą emisję".
Wczesna odmiana z koroną o łukowatej podstawie.
Srebro, średnica 21.5-22 mm, waga 1.69 g.
