Jeden z najrzadszych groszy litewskich króla Zygmunta III.
Pierwszy rocznik bicia w bardzo rzadko spotykanej w handlu odmianie - z herbem Bogoria w tarczy i obwódką na rewersie.
Charakterystyczna emisja wyróżniająca się również techniką bicia - to grosze z walcarki, nie zaś wykonane tradycyjną metodą młotową.
Bardzo wysoko szacowana w katalogach.
Tyszkiewicz nie opisywał tej odmiany (dla herbu Bogoria w tarczy, ale bez obwódek dawał bardzo wysoką wycenę 30 mk), a Ivanauskas przypisał najwyższy stopień rzadkości, ilustrując go egzemplarzem ze zbioru Emeryka Hutten-Czapskiego (który w katalogu jego kolekcji doczekał się ryciny, czym wyróżniał wyjątkowe monety).
