Awers: Głowa nimfy w opasce, kolczykach i naszyjniku, z rozwianymi włosami w prawo. Za głową kiść winogron.
Rewers: Byk o twarzy mężczyzny stojący w prawo, a ponad nim lecąca Nike wieńcząca głowa byka wieńcem laurowym. W odcinku NEOΠOΛITΩΝ
Srebro, średnica 19,1-19,5 mm, waga 6,78 g.
Proweniencja: Artemide Aste 17E, nr 1381: 07.2012
Historia Neapolu sięga VIII w. p.n.e., gdy jako jedna z pierwszych greckich poleis (obok Kume) została założona przez kolonistów z Megarydy, którzy nadali mu nazwę Parthenope na cześć mitycznej syreny pochowanej ponoć dokładnie w miejscu założenia miasta. W VI w. miasto zostało częściowo zniszczone i wówczas obok Parthenope wzniesiono nową, umocnioną osadę, którą zaczęto nazywać Nowym Miastem (gr. Neapolis), zaś dawną Parthonope Starym Miastem (gr. Palaia polis -> Palaipolis). Połączone osady jako jeden organizm znany już pod nazwą Neapolis w V, IV i w pierwszej poł. III w. p.n.e. pozostawała jednym z najsilniejszych ośrodków greckich w Italii, czego dowodzi również jej bogate mennictwo, które szczególnie wiele wariantów miało na przełomie IV i III w. czególnie mnogość typów stempli didrachm (zwanych też nomosami), która znacznie przewyższając liczbę stempli rzymskich didrachm bitych od lat 80. III w., dowodzi, że Rzymianie mimo rosnącej potęgi politycznej i militarnej w tym okresie, w transakcjach ponadlokalnych polegali przede wszystkim na monecie kampańskiej...
