Bardzo rzadki, podwójny antoninian Tacyta, charakteryzujący się dwukrotnie większą zawartością srebra w stopie. Świadczy o tym napis w odcinku, XI, gdzie na 10 części miedzi jest 1 część srebra. Normalne antoniniany posiadają zawartość 1 część srebra w 20 części miedzi. Szczegółowe badania wykazały, że te antoniniany mają zawartość srebra na poziomie od 8,75 do 9,8%, gdzie normalne emisje wykazują zawartość srebra na poziomie 5% ("The Alloy of the 'XI' Coins of Tacitus" - Warren W. Esty, Nancy Equall and Richard J. Smith; Numismatic Chronicle 1993 vol.153, pp. 201-204). Jest to poniekąd emisja próbna / eksperyment mający na celu walkę z inflacją na terytorium Cesarstwa Rzymskiego. Jednak również i w tym przypadku zadziałało prawo, opisane przez Mikołaja Kopernika lata później, że gorszy pieniądz wypiera z obiegu lepszy pieniądz, przez co te emisje są dziś wyjątkowo rzadko spotykane.
Awers: Popiersie cesarza w koronie promienistej, zbroi i paludamentum, w prawo, w otoku legenda IMP C M CL TACITVS AVG
Rewers: Cesarz w stroju wojskowym, stojący w lewo, trzymający berło zwieńczone orłem, odbierający globus od Jowisza, stojącego w lewo, z długim berłem, pomiędzy nimi Δ, w odcinku XI, w otoku legenda CLEMENTIA TEMP
Srebro, średnica 20,5 x 21,5 mm, waga 4,22 g.