Efektowna, głęboko bita, pięknie zachowana moneta.
Typ tetradrachmy wprowadzony przez Filipa II, z głową brodatego Zeusa na awersie, motywem, który po raz pierwszy pojawił się na monetach władców Macedonii. Wybity w Amfipolis. Mieście zajętym przez niego w 357 r. p.n.e., ważnym zarówno ze względów strategicznych, jak i faktu, że dało macedońskiemu królowi dostęp do złóż gór Pangajon.
Charakterystyczny typ, którego emisję kontynuowano również po śmierci Filipa II. Niniejszy egzemplarz datuje lata 323-315 p.n.e. (czasy Filipa III).
Egzemplarz z 31. aukcji WCN (2004 r.).
Polecamy.
Awers: głowa Zeusa w wieńcu laurowym, w prawo.
Rewers: jeździec na koniu, z gałązką palmową, w prawo. W polach napis ΦIΛIΠ-ΠOY. Pod koniem Aplustre i litera Π.
Srebro, średnica 25.5-28 mm, waga 14.88 g, oś 10 h.
