Dużej rzadkości numizmat - liczman z czasów Zygmunta II Augusta.
Zarówno w dawnych opracowaniach (Czapski), jak i współczesnych (Dróżdż) określany wysokim stopniem rzadkości R7.
Liczman należący do Stanisława Miłoszewskiego herbu Kościesza, nadzorcy Mennicy w Wilnie.
Wybity na nim rok wpasowuje się w historię działalności mennicy. To właśnie w 1555 dochodzi do zmiany jej dzierżawców. Jak pisze Zbigniew Kiełb, w wyniku braku oczekiwanych zysków przez Jana Lutomirskiego, król oddał mennicę pod dzierżawę Żydom. Krótki okres Miłoszewskiego na stanowisku menniczym należy więc łączyć nie z zarządem, ale z funkcją tymczasowego nadzorcy, sprawowaną w imieniu swojego opiekuna".
Warta uwagi jest również sentencja z rewersu "Niech nakład nie przewyższa dochodu".
Jeden z najstarszych liczmanów z terenów Rzeczpospolitej Obojga Narodów.
Miedź, średnica 21,7 mm, waga 2,44 g
Awers: herb Kościesza w renesansowej tarczy, w wieńcu. W otoku:
BENEDICTIO DOMINI DIVITES FACIT (Błogosławieństwo Pana bogatym czyni).
Rewers: napis w 7 wierszach:
1555 SVMPTVS SENSVM NE SVPERET STANIS MI-LOSCHEW-SKI
